بسم الله النور
امشب تورا هزاران بار شکر میگویم بخاطر شب . بخاطر ظلمتش که چیزی جز نور نیست.بخاطر خانه هایی  که در شب  چون ستاره میدرخشند و نور آنها آسمان را پر کرده است.

شرمنده ام از نشانه هایی که در شب قرار دادی اما مرا از  خواب غفلت بیدار نکرده .
خدایا کیست که به آسمان شب  نگاه کند و تورا شکر نکند. کیست که ستاره های شب را نظاره کند و پی به قدرتت نبرد. کیست که با دیدن کهکشانهایت احساس حقارت و تواضع نکند.

خدایا اگر شب نبود و تاریکیش کی مخفیانه به فقرا غذا میدادند؟  سخن میگفتند
اگر شب نبود و سکوتش کی به دور از هیاهوی دنیا با تو  و به نماز می ایستادند؟

اگر شب نبود و خلوتش کی برای تو اشک میریختند؟ اگر شب نبود و خواب شیرینش کی از شب زنده داریش لذت میبردند؟ اگر شب نبود و خواب دیدنش گناهکارانی چون من کجا مهدی فاطمه(س) را میدیدند؟ اگر لیلةُ القدر نبود کی طلب استغفار میکردند؟

اگر لیلةُ الرغائب نبود کی برای آمدن منجی عالم دعا میکردند؟ همگان آشکار میشد؟
خدایا تو شب را برای آرامش قرار دادی اما مگر میشود شب اگر لیلةُ المبیت نبود کی وفا داری و شجاعت علی (ع) بر عاشورا و شام غریبان را بیاد آورد و آرام بود؟

چطور ما آرام باشیم در حالی که فرشته ها آرام و قرار ندارند؟ خدایا گویند یاد تو دل ها را آرام میکند .حیرانم چرا دلم وقتی تو را یاد میکند طوفانی میشود؟
الهی شب زنده داری را به ما بده و از ما مگیر       
آمین